فقط چهار سال تا بازیهای المپیک و پارالمپیک تابستانی توکیو باقی مانده است ، و در حالی که ممکن است در حال حاضر چشمان جهان ورزش به برزیل معطوف شود، پس از گذشت 5 ماه از مشعل (به معنای واقعی کلمه) توجه به توکیو معطوف خواهد شد.
برای هر شهری، حتی پیشنهاد میزبانی بزرگترین رویداد ورزشی در جهان هزینه زیادی دارد. برای توجیه سرمایهگذاری، یک شهر به رویداد نیاز دارد تا آن را به جهانیان نشان دهد، و در مرکز این فرآیند، برندسازی بازیها قرار دارد.
بعد از اینکه لوگوهای اصلی توکیو 2020 که توسط کنجیرو سانو طراحی شده بود – احتمالاً ناعادلانه – در میان ادعاهای سرقت ادبی برای برگزاری یک مسابقه عمومی که هر ساکن ژاپن می تواند در آن شرکت کند. (برای محافظت از رویداد در برابر اتهامات احتمالی بیشتر در مورد کپی کردن، شرکت کنندگان ضمانت هایی مبنی بر اصلی بودن طرح های خود را امضا کرده اند و باید اسناد کاری را برای نشان دادن فرآیندهای خلاقانه خود ارائه دهند.)
در سنت بزرگ جمعسپاری، اکثر 14500 طراح که در رقابت شرکت کردند، چیزی دریافت نمیکنند. طراح برنده فقط 9200 دلار (تقریبا) و بلیط مراسم افتتاحیه بازی های المپیک و پارالمپیک دریافت می کند. زمانی که طرح هایی که برای رویدادهایی مانند این سفارش داده می شوند، اغلب به صورت شش رقمی درج می شوند، بسیار دلخراش است.
با این حال، این رقابت طرحهای جالبی را تولید کرده است:

طراحی “A” یک الگوی شطرنجی است که به الگوی Ichimatsu Moyo که در دوره ادو بین قرنهای 17 و 19 در ژاپن رایج بود اشاره میکند. جین آبی که استفاده می کند نیز به طور سنتی ژاپنی در نظر گرفته می شود. از نظر گرافیکی بسیار قوی است، اما نوع آن طعم اروپایی مشخصی دارد.
طراحی “B” یک دایره و یک چرخش است که برای نمایش “قدرت ذهنی و فیزیکی” و “حرکت و سرعت پویا” طراحی شده است. آنها بسیار شبیه یک لوگوی سنتی المپیک به نظر می رسند، و این گزینه ایمن ممکن است آن را برای کمیته ای که قبلاً انتقادات زیادی را در مورد نحوه کار با آرم های اصلی تحمل کرده است، تغییر دهد.
طراحی “C” نشان دهنده خدایان باد و رعد است. این طرح بیشتر از سایر آثار، نشان میدهد که ورزشکاران نوار را در پایان مسابقه میشکنند، یا شاید کسی با 5 مدال طلا فرار میکند. از نظر روحی چیزی المپیکی در مورد آن وجود دارد، اما به برند ریو 2016 بسیار نزدیک است. در این مثال نوع بسیار ژاپنیتر به نظر میرسد.
طراحی “D” مشخص ترین طرح آسیایی است. با الهام از گل شکوه صبح که در دوره ادو محبوب بود (دوباره) نشان دهنده ورزشکارانی است که در تلاش برای رسیدن به بهترین های شخصی خود هستند. نشان دهنده رشد، توسعه و خوش بینی است. در این مورد نیز، این نوع کاملاً احساس ژاپنی دارد.
برنده کلی بعداً در بهار، زمانی که کمیته واکنش عمومی به طرحها را اعلام کرد، اعلام خواهد شد.
بدون دیدگاه