بیزلی طرح سال 2020 به تازگی به شرکت معماری ایالات متحده Rael San Fratello اهدا شد. و Colectivo Chopeke برای پروژه Teeter-Totter Wall، یک سری الاکلنگ صورتی درخشان در ژوئیه 2019 در دیوار مرزی ایالات متحده و مکزیک ساخته شده است.
74 شرکت کننده در فهرست نهایی جایزه از پوستری برای همبرگرهای گیاهی تا تقلیدی از رنگ سال پنتون. بیشتر آنها خودآگاه سیاسی بودند.
همانطور که طراحی رشد کرده است، توانایی آن در تقویت نظراتی که از آن استفاده می کند نیز افزایش یافته است. بسیاری از ما هرگز روی یک کمپین سیاسی واقعی کار نخواهیم کرد. با این حال، شکی نیست که تیم های طراحی برای هر دو کارزار اوباما در سال 2008 و کمپین اوکاسیو-کورتز در سال 2018 عوامل مهمی در موفقیت انتخاباتی منتج به آن بودند. و این فقط طراحی بصری نیست، تجربه کاربر در سراسر یک پلت فرم پیامدهایی دارد. هفته گذشته، سرانجام توییتر اکانت رئیس جمهور مستعفی ایالات متحده را تعلیق کرد، تصمیمی جک دورسی، مدیرعامل این پلتفرم، از “شکست… در ترویج گفتگوی سالم” ابراز تاسف کرد.
به عنوان طراحان، درک ما از تجربه کاربر – به ویژه روانشناسی تجربه کاربر – در دهه گذشته به شدت افزایش یافته است. ما بسیار خوب هستیم و مردم را متقاعد می‌کنیم که کارها را انجام دهند، و این توانایی کالایی است که به بالاترین قیمت پیشنهادی قابل فروش است. به این ترتیب، می‌تواند با منحرف کردن بحث و اعمال نفوذ نامتناسب، اصول اساسی دموکراتیک را تضعیف کند.
ما اغلب در مورد تکنیک‌های کلاه سیاه و کلاه سفید در صنعت فناوری صحبت می‌کنیم، اما حقیقت این است که تقریباً همه طراحان روز خود را به دنبال راه‌هایی برای دستکاری مخاطبان می‌گذرانند.
هنگامی که این دستکاری به رویدادهای سیاسی گسترش می یابد، آیا طراحان مسئولیت اخلاقی برای حفظ تعادل مستقل دارند، درست همانطور که از روزنامه نگاران معتبر انتظار داریم؟
طراحان – حداقل در حال حاضر – انسان هستند. ما تمام تعصبات، تعصبات و فلسفه های هر انسان دیگری را داریم. آیا ما موظف به استفاده از مهارت های خود برای ارتقای آرمان های خود هستیم یا موظفیم در برابر این کار مقاومت کنیم؟
بدون دیدگاه