روزی روزگاری در دنیای گمشده سال 1997 (کم و بیش)، پسر کوچکی با تماشای Hercules: The Legendary Journeys بزرگ می شد. و Xena: Warrior Princess در تعطیلات آخر هفته. او یک حساب هات میل گرفت زیرا همه خواهر و برادرهایش یک حساب داشتند. اما او واقعاً شخص دیگری را که ایمیل داشته باشد نمیشناسد. با این حال، جرقه زده شد و علاقه او به اینترنت متولد شد.
تقریباً در همان زمان، GoDaddy متولد شد. در دنیایی از امکان شگفتانگیز، خلاقیت و امید به آرمانشهری تکنوکراتیک که همه مطمئن بودیم توسط اینترنت امکانپذیر میشود، متولد شد. خوب، این کار چندان خوب نبود، اما GoDaddy، حداقل، تا سال 2005 به بزرگترین ثبت کننده دامنه مورد تایید ICANN تبدیل شد و اولین جایی بود که پسر کوچک یک نام دامنه خریداری کرد.
در آن زمان، برای شرکتهای اینترنتی متداول بود که غرب وحشی اینترنت را با مارکهایی که منعکسکننده زیباییشناسی «حواسانگیز»، «دیوانهوار» و عموماً نیکلودئونی ترجیح داده شده توسط کسانی که ابتدا مهندس و طراح بودند، در آغوش بگیرند. دوم… یا پنجم – نگاه کنید، مدتی طول کشید تا افراد چاپ وارد هیئت شوند. به هر حال، هر کسی که هر کسی بود یا از نوعی ظاهر «دستساز» در همه برندهای خود استفاده میکرد، یا از برندسازی فوقشرکتی a la IBM
استفاده میکرد.
این دوران مدتهاست که با نام تجاری غیررسمی و رویاهای ما در مورد تکنوکراسی که به گذشته سوق داده شده است، گذشته است. GoDaddy قبلاً متن لوگوی خود را بهروزرسانی کرده بود تا در سال 2016 کمی مدرنتر به نظر برسد، اما اکنون، طلسم که بهطور غیررسمی به نام «بابا» شناخته میشود نیز از بین میرود. این پایان یک دوره است.
(برای مقایسه، اکنون به این تصاویر می پردازیم که منبع آن از Logopedia است. ، که یک چیز واقعی است که من به تازگی متوجه شدم. من قصد دارم زمان زیادی را در آنجا تلف کنم.)

پس این لوگوی اصلی است. خوب و دهه 90.

پس در اینجا نسخه 2016 است که آنها برای اولین بار نوع خود را به روز کردند. همانطور که می بینید، این نوع دارای چند لمس بازی است، اما کل زیبایی شناسی بیشتر با آنچه از یک شرکت چند میلیون دلاری انتظار دارید مطابقت دارد.

و این هم لوگوی جدید. همانطور که می توانید بگویید، این فقط مدل 2016 بدون پدر است که GoDaddy را تبدیل به یک چیز کرد.
GoDaddy روندی را دنبال میکند که سالها در حال وقوع است. هاتمیل، یاهو، گوگل و تقریباً همه شرکتهای اینترنتی بزرگ لوگو و برند خود را مدرنسازی کردهاند. این واقعیت که همه آنها این کار را تقریباً به روشی مشابه، با نوع sans-serif انجام دادهاند، انتقاد کسانی را برانگیخته است که احساس میکنند هویت جدیدشان فاقد هرگونه حس شخصیتی است.
اگر شرکتها واقعاً “مد روز” جدید هستند… آنها آن را میخکوب کردند، اما من را کمی غمگین میکند.
نمیتوانم بگویم که این دقیقاً اشتباه است، اما من یک تئوری در مورد اینکه این روند از کجا میآید دارم. شرکتهایی که زمانی استارتآپهای زبردست بودند، اکنون کاملاً در اختیار سهامداران و هیئتمدیره هستند. به نظر می رسد که سرمایه گذاران اغلب شرکت هایی با تصویری پایدار، بالغ و حتی خسته کننده را ترجیح می دهند. جایی که ارزش آنها زمانی در توانایی آنها برای به چالش کشیدن وضعیت موجود بود، اکنون بر حفظ ارزش بازار خود و افزایش آن با سرعت معقول تری تمرکز می کنند.
بخشی از این تغییر، تغییر در برندسازی است. آیا این چیز بدی است؟ اگر مشتاق روزهای قدیم اینترنت هستید، احتمالاً اینطور به نظر می رسد. اگر در آن شرکتها سرمایهگذاری کردهاید، احتمالاً با شما مشکلی ندارد.
یک نظریه جایگزین این است که نام تجاری جدید در واقع بیشتر شبیه برندسازی استارت آپ های اخیر است که به طور پیوسته به سمت برندسازی با ظاهر شرکتی حرکت کرده اند. این در واقع می تواند تلاشی از طرف GoDaddy برای ادامه روند روند باشد. و اگر اینطور است، اگر شرکت واقعاً “مد روز” جدید است، من فقط نمی دانم چه بگویم. آنها آن را میخکوب کردند، اما من را کمی ناراحت می کند.
بدون دیدگاه