مصاحبه: استیو متسون

احتمال زیادی وجود دارد که از نزدیک با کار استیو متسون آشنا شده باشید، احتمالاً در بیشتر ساعات روز در مقابل شماست.

مسلماً یکی از تأثیرگذارترین طراحان قرن بیست و یکم. مشهورترین دستاورد او تحسین‌شده Open Sans است که در ابتدا طراحی شده بود. به‌عنوان چهره شرکتی Google، اکنون به نوع انتخابی داشبورد وردپرس نیز تبدیل شده است.

فارغ التحصیل از موسسه فناوری روچستر در اواخر دهه 80 متسون به Monotype از طریق QMS، در ادامه Ascender Corporation و سپس در سال 2010 به عنوان Creative Type Director به Monotype بازگشت. در طول مسیر، او ده‌ها تایپ فیس مخصوص برند را برای مشتریانی مانند Google Android، Microsoft Windows، Microsoft Xbox و Xbox 360، John Deere، و Hilton Brands طراحی کرده است.

استیو که بسیار مورد تقاضای شرکت‌ها و کنفرانس‌ها در سرتاسر جهان است، به اندازه کافی مهربان بود که از برنامه شلوغ خود وقت صرف کند و به برخی از سؤالات ما پاسخ دهد:

 

WebdesignerDepot: شما اغلب به عنوان یک طراح نوع «آمریکایی» توصیف می‌شوید. آیا احساس می‌کنید یک «سبک آمریکایی» متمایز از طراحی تایپ وجود دارد؟ و اگر چنین است، چگونه آن را توصیف می کنید؟

استیو متسون: علاقه خاص من (از لحاظ تاریخی) به حروف چاپی طراحی شده قبل از جنگ جهانی دوم است – جنبش مطبوعات خصوصی دوران شکوفایی تایپوگرافی بسیار غنی بود. شاید ارتباط من با این دوره از زمان – و به ویژه گودی – به دسته بندی من به عنوان “آمریکایی” اضافه کند.

 

WD: شما زمان زیادی را صرف کارهای فردریک گودی کرده اید، از جمله احیای کلاس Truesdell در دهه 90 میلادی. چالش برانگیزترین جنبه دیجیتالی کردن حروف چاپی که در اصل برای چاپ طراحی شده اند چیست؟

SM: چالش‌های متعددی وجود دارد – یکی از مهم‌ترین آنها فقدان فشار جوهر در فرآیندهای تولید مثل امروزی است. همچنین یک ذهنیت متأسفانه «یک سایز متناسب با همه» در طراحان گرافیک امروزی وجود دارد که فرض می‌کنند یک تایپ فیس همیشه در هر سایزی که انتخاب می‌کنند خوب به نظر می‌رسد. بنابراین بسیاری از انواع دیجیتال در اندازه هایی که برای استفاده در آن ها در نظر گرفته نشده بودند، ناخوشایند یا ناراحت کننده به نظر می رسند. برخی از احیاگری هایی که من انجام داده ام شامل فشار دادن جوهر است، بنابراین در مقایسه با دیجیتالی کردن نقاشی های واقعی کمی “نرم” به نظر می رسد. دو رویکرد متفاوت در پایان نتایج بسیار متفاوتی به همراه خواهند داشت.

Truesdell با استفاده از روش‌های تکراری بوسه دیجیتالی شده است و در بالای 16pt بسیار دست و پا چلفتی به نظر می‌رسد. به نسخه‌ای نیاز دارد که برای اندازه‌های بزرگ سازگار باشد که گودی هرگز تصور نمی‌کرد از Truesdell استفاده شود. امیدوارم روزی بالاخره این اتفاق بیفتد.

 

WD: تیم شما در Monotype اخیراً مجموعه‌ای از فونت‌های eText را منتشر کرده است که دارای حروف‌نویسی مانند Sabon و بسکرویل روی صفحه نمایش. آیا چهره های کلاسیک دیگری وجود دارد که تیم شما امیدوار است آنها را احیا کند؟

SM: ما اخیرا Dante را منتشر کرده‌ایم و ITC Galliard دوباره برای eText ابزار شد. ما به زودی طرح های جدیدی داریم مانند طرحی به نام Halesworth (توسط Carl Crossgrove) که به ویژه برای خواندن صفحه نمایش خوب است. ما متعهد به اصلاح انواع کتاب برای دستگاه های مطالعه هستیم تا تجربه خواندن راحت تری را ارائه دهیم. این واقعاً قابل توجه است که چگونه تایپ‌فیس‌های مختلف در دستگاه‌های سخت‌افزاری مختلف به نظر می‌رسند – متغیرهای فناوری و وضوح نیاز به تنظیم دقیق زیادی دارند. بسیاری از تایپ‌فیس‌های چاپی عالی اصلاً کار نمی‌کنند.

 

WD: شما از RIT فارغ التحصیل شدید درست زمانی که مک ها در صنعت طراحی تسلط یافتند، آن موج فناوری تا به امروز چقدر در حرفه شما تأثیرگذار بوده است؟

SM: خوب زمان‌بندی نمی‌توانست بهتر از این باشد. هر جنبه ای از تجارت تایپوگرافی دیجیتال در حالی آغاز شد که کسب و کار چاپ شروع به زوال کرد یا به روش های غیرقابل پیش بینی تغییر کرد. تسلط بر مکینتاش نقش مهمی در حرفه من ایفا کرد، اما در نهایت یونیکس و ویندوز هم همینطور. فکر می‌کنم مکینتاش در کار تمام‌وقت با رایانه‌ها، موقعیت نرم‌تری را ارائه کرد. قبل از آن، زمان سختی برای گرم کردن کد داشتم – احتمالاً بیشتر از آنچه قبلاً در مورد Fortran، Basic و PostScript یاد گرفته بودم، فراموش کرده ام.

 

WD: شما یک بار گفتید که Curlz الف> یکی از افتخارآمیزترین لحظات شما نبود، اما پاسخ مختصر مشتری بود. چند بار مجبور شده اید برای جلب رضایت مشتری، حساسیت های خلاقانه خود را به خطر بیندازید؟

SM: خوب من مطمئن نیستم که در این موضوع تنها باشم. طراحان اغلب باید به خواسته‌های مشتریان تسلیم شوند و من فکر نمی‌کنم این لزوماً همیشه چیز بدی باشد. گاهی اوقات مواردی وجود دارد که محدودیت های تکنولوژیکی (مانند ابعاد عمودی از پیش تعریف شده رابط کاربری) منجر به سازش های زیبایی شناختی اجتناب ناپذیر می شود. تطبیق خطوط تایلندی یا عربی در فضایی عمودی که برای حروف لاتین طراحی شده است، نمونه رایج این مورد است. همچنین مواقعی وجود دارد که مشتری ممکن است سبک خاصی را در ذهن داشته باشد و هرچقدر هم که بخواهید او را متقاعد کنید نمی تواند آن زیبایی را کنار بگذارد. نوع، که یک موضوع کاملاً ذهنی است، همیشه در معرض خطر این نوع اصطکاک است.

 

WD: فهرست مشتریان شما با نام‌های خانوادگی پر شده است: Google، Microsoft، Apple، Barnes و Noble. چه چیزی در کار با شرکت های بزرگ الهام بخش شماست و آیا تا به حال با استارتاپ های کوچک کار می کنید؟

SM: من برای طیف وسیعی از مشتریان از لباس زیر گرفته تا نرم افزار کار کرده ام. شرکت های بزرگتر بسیار سرگرم کننده هستند زیرا معمولاً یک عنصر تکنولوژیکی بسیار مهم در پروژه وجود دارد. طراحی یک تایپ فیس برای یک صفحه نمایش جدید چیزی است که من دوست دارم دندان هایم را در آن فرو کنم. این بدان معناست که تمام چیزهایی را که در مورد ساخت تایپ یاد گرفته‌ام در نظر بگیرم و به نفع خواننده عمل کنم. اغلب این شرکت‌هایی هستند که واقعاً به تجربه خواندن اهمیت می‌دهند و سخت تلاش می‌کنند تا آن را درست انجام دهند. با این حال، اخیراً یک کتاب دست ساز از یک مجموعه مطبوعاتی خصوصی در برتام پرو. این تجربه لمسی پاداش زیادی دارد زیرا معمولاً با پیکسل های پشت شیشه مواجه می شوم.

 

WD: برخی از بهترین کارهای شناخته شده شما — من به طور خاص به Droid Sans و Segoe – روی دوستانه کردن چهره های شرکتی تمرکز کرده است. آیا این یک درخواست کلیدی از سوی شرکت‌ها است تا آنها را انسانی‌تر جلوه دهند؟

SM: فکر می‌کنم دنیای شرکت‌ها در حال حاضر بیش از هر زمان دیگری با انسان‌تر بودن مبارزه می‌کنند. تاکید بر دور شدن از الزام مشتریان به صحبت با روبات ها، خرید کالاهای محلی و اجرای سیاست های سبز توسط شرکت ها وجود دارد. همه این موارد باعث می‌شود که بخواهیم چهره‌ای گرم‌تر به‌طور قابل تشخیصی در برند ایجاد کنیم. حروف تایپ و تایپوگرافی کلید پیام رسانی خوب هستند و باید بخشی از این تغییر باشند. البته چالش این است که خیلی دور نروید و آنقدر معمولی به نظر نرسید که عناصری مانند «اعتماد» یا «تعهد به برتری» در وعده برند گم شوند.

 

WD: کار شرکتی به این معنی است که شما برای تعدادی از الفبای غیر لاتین از جمله سیریلیک و یونانی طراحی کرده اید. وقتی با حروف‌هایی که برای شما بومی نیستند کار می‌کنید، چگونه خوانایی را قضاوت می‌کنید؟

SM: کار با حروف غیر بومی مستلزم مطالعه، آشنایی و حساسیت نسبت به گرایش‌های تایپ در منطقه‌ای است که برای آن طراحی می‌کنید. من خوش شانس هستم که با زبان شناسان از سراسر جهان کار کردم تا به تنظیم ساختارهای حروف و نسبت های مناسب برای اسکریپت های فراتر از لاتین کمک کنم.

 

WD: شما گفته‌اید یکی از راه‌هایی که بخار را از بین می‌برید، حک کردن حروف روی سنگ است. آیا وقتی پشت میزتان هستید، این فرآیند نحوه ایجاد حروف فرم ها را نشان می دهد؟

SM: فکر نمی‌کنم اینطور باشد. ابزارها بسیار متفاوت هستند و من به اندازه کافی در حکاکی مهارت ندارم که واقعاً در دفتر کار از آن مهارت ها استفاده کنم. من فکر می‌کنم درک بصری حروف هنگام کار روی سنگ (همانطور که در خوشنویسی یا حروف دستی انجام می‌شود) افزایش می‌یابد. نکته خوب در مورد سنگ این است که می توانید انگشت خود را در اطراف یک منحنی بچرخانید و متوجه شوید که آیا ناخوشایند است یا نه. فکر می‌کنم اکثر طرح‌های من دارای حروف بزرگ با تناسبات عنوان کلاسیک بوده‌اند. به‌عنوان مثال، به جای عرض‌های همگن، به Oهای گردتر و به‌عنوان E، F، L باریک‌تر تمایل دارم.

 

WD: Droid Sans یک فرآیند مشاوره طولانی داشت. در طول جلسات اولیه، آیا تا به حال وسوسه شده‌اید که دست خود را در هوا تکان دهید و بگویید “اینها درویدهایی نیستند که به دنبال آنها هستید”؟

SM: ها! در واقع اصلا در واقع این فرآیند نسبتاً نمونه ای از همکاری های طراحی سازنده بود. من بازخورد بسیار سریعی از طراحان اندروید داشتم زیرا آنها نسخه های مختلفی از حروف چاپی را در محصولات پیش آلفا امتحان کردند. تنها بخش سخت این بود که منتظر ماندن یک دستگاه تجاری برای عرضه عمومی در مدت زمان طولانی پس از تکمیل طراحی ها بود.

 

WD: Open Sans بسیار است مشابه Droid Sans، چرا Google کل درخواست کرد حروف جدید به جای «Droid Sans Extended»؟

SM: نام‌گذاری تایپ‌فیس هرگز فرآیند زیبایی نیست. در این مورد، من باید برای این پاسخ به تیم برندینگ در Google موکول کنم. نام تجاری کروم در مقابل نام تجاری اندروید و غیره. Droid عمداً برای صفحه نمایش تلفن همراه باریک بود اما نام آن «باریک» نبود. Open Sans واقعاً “تمدید” نیست، بنابراین واقعاً یک گزینه نیز نبود. نام خانوادگی جدید جهتی است که آنها انتخاب کردند.

Droid Sans (چپ) و Open Sans (راست).

 

WD: آیا Open Sans نقطه شیرینی دارد؟ آیا اندازه هایی وجود دارد که خارج از آنها کار نمی کند؟

SM: من الگوهای وبلاگ زیادی را دیده ام که از وزن سبک در اندازه نقطه بسیار کوچک استفاده می کنند. من فکر می کنم کوچک کردن تایپ و گذاشتن فضای سفید زیاد وسوسه انگیز است، اما تعادلی وجود دارد که همیشه بین قابلیت استفاده/خوانایی و فضای سفید رعایت نمی شود.

 

WD: Droid Sans یک همراه دارد serif، و حتی یک مونو- تغییر فاصله. چرا Open Serif وجود ندارد؟

SM: Droid Serif برای همراهی Open Sans کافی تشخیص داده شد. من می‌خواهم یک نسخه برای چاپ در نقطه‌ای بسازم که دارای ضخامت کوچک‌تر باشد.

 

WD: آیا تایپ‌فیس‌هایی وجود دارد که دوست دارید با Open Sans جفت شوند؟

SM: Open Sans یک طرح اومانیستی نسبتاً معاصر با استرس مستقیم است. به این ترتیب با طرح‌های سریف محکمی مانند گرجستان، به خوبی کار می‌کند. a href=”https://www.myfonts.com/fonts/linotype/ysobel-etext/” class=”external” rel=”nofollow”>Ysobel و PMN Caecilia. من شخصا زیاد با آن آزمایش نکرده ام اما می خواهم ببینم چگونه رفتار می کند. با چهره های کتاب سبک قدیمی مانند دانته یا حتی Sabon. می‌دانم که تضاد خوبی با برتام پرو زیرا مدتها پیش آنها را با هم تنظیم کردم.

 

WD: طراحان وب اغلب از پرسش‌های رسانه‌ای برای اصلاح طرح‌ها برای دستگاه‌های مختلف استفاده می‌کنند، برای مثال می‌توانید از Open Sans برای رایانه‌های رومیزی استفاده کنید و برای تجربه‌های تلفن همراه به Droid Sans بروید. آیا این می تواند منادی بازگشت به فونت های تک سایز باشد یا فکر می کنید مقیاس پذیری ضروری است؟

SM: کارهای زیادی در این زمینه در حال انجام است و به نظر من کاملاً ضروری است. هر دستگاهی با وضوح بیش از 240 نقطه در اینچ باعث می شود طرح هایی که در اصل برای چاپ در نظر گرفته شده اند، در متن کم خون به نظر برسند. همان حروف چاپی ممکن است در دسکتاپ نسبتاً مناسب به نظر برسند. تکنیک های تنظیم انواع برای اندازه نوری باید از طریق تنظیمات در شطرنجگرها یا در طرح های کلی جدید تمرین شود. سخت ترین بخش آموزش به جامعه طراحی است که این نوع چیزهای ظریف برای خواننده مهم هستند.

 

WD: شما علاوه بر نوع طراحی، وب سایت هایی را نیز طراحی کرده اید. تجربه شما از نوع ساختمان چه تاثیری بر طراحی وب سایت شما دارد؟

SM: طراحی وب من احتمالاً ارزش بحث ندارد – من فقط یاد گرفتم که چگونه این کار را انجام دهم تا بفهمم نوع در این رسانه چگونه کار می کند.

 

WD: شما در آزمایش خوانایی برای صنایع خودرو و هوانوردی شرکت کرده‌اید. آیا نوع خواناتر به طور بالقوه نجات دهنده است؟ برعکس، آیا نوع بد می کشد؟

SM: از طریق تحقیقات خود با MIT به این نتیجه رسیدیم که حروف خوانا زمان نگاه را کاهش می دهد و بنابراین به کاهش حواس پرتی راننده کمک می کند. اما ما می دانیم که عوامل زیادی در رابطه با ایمنی نقش دارند – طرح تایپوگرافی، رنگ، کنتراست، تابش خیره کننده، روشنایی به چند مورد اشاره می شود. مطمئناً امیدواریم بتوانیم با شفاف‌تر کردن اطلاعات برای راننده، به ایمنی رانندگی کمک کنیم.

 

WD: طرح‌های نوع شما معمولاً پاسخی به یک مشکل فنی یا نام تجاری هستند. اخیراً مسیف را طراحی کرده‌اید، ظاهراً به عنوان یک راه‌حل طراحی خاص نیست. بلکه از عشق شما به سیرا نوادا الهام گرفته شده است. این روند چه تفاوتی با تمرین معمول شما داشته است و آیا این مسیری است که قصد دارید در آینده دنبال کنید؟

SM: الهام از منابع زیادی می آید و Massif اتفاقاً خارشی بود که مجبور شدم آن را بخراشم. بدون مشتری مختصر نیست احیاگری هایی که من انجام داده ام به همین دلیل بوده است – فقط می خواهم ببینم آیا چیزی کار می کند یا خیر. این با داشتن یک مشتری با یک خلاصه در ذهن بسیار متفاوت است. به نوعی مانند یک نوازنده استودیویی است که سبک یا پویایی خاصی را برای یک نوازنده مهمان می نوازد – سپس می خواهد منابع الهام و بیان خود را در زمانی که در ساعت نیست، کشف کند.

 

WD: با پیشرفت تکنولوژی، تقاضاها در مورد نوع ناگزیر تغییر خواهند کرد. آیا فکر می‌کنید در سال 2093 یک طراح جوان را ببینیم که طرح‌های شما را احیا کند؟

SM: این سؤال بسیار خوبی است که هرگز به آن فکر نکرده‌ام. مطمئناً فکر می‌کنم بسیاری از انواعی که امروزه می‌بینیم باید در طول تغییرات تکنولوژی و مد مورد بازبینی قرار گیرند. وزن‌های جدید، زبان‌های اضافی و ویژگی‌های OpenType مطمئناً می‌توانند در میان بسیاری از درمان‌هایی باشند که به کار فعلی من داده شده است. هک من دوست دارم هر کاری را که تا به حال انجام داده ام روتوش کنم. اما اگر احیای هر یک از کارهایم در زمان مرگ و رفتنم ضروری شود، امیدوارم طرح‌های من پایه خوبی برای کاوش بیشتر باشد.

 

می‌خواهیم از استیو برای زمانی که برای پاسخ دادن به سؤالات ما صرف کرد تشکر کنیم.

 

تصویر/تصویر کوچک ویژه، از استیو استفاده می‌کند تصویر ماتسون از طریق داگ هاسلام