وقتی در مدرسه راهنمایی بودم، در کلاس زبان اشاره شرکت کردم. در آن زمان، برای من جالب بود که برخی از کلمات و حروف دقیقاً شبیه چیزی بودند که توصیف شده بود، در حالی که برخی دیگر ظاهراً هیچ ارتباطی با هم نداشتند.
به همین دلیل است که من شیفته آنچه طراح نیویورکی Tien-Min Liao هستم به عنوان یک چالش تایپوگرافی انجام داده است. آزمایش خودآغازی او روابط بین حروف بزرگ و حروف کوچک را با استفاده از مقداری جوهر و دستانش بررسی می‌کند.
تین-مین برای به چالش کشیدن بیشتر خود، تبدیل بین نمادهای بزرگ و کوچک را به خودی خود یک آزمایش قرار داد. هنرمند پس از کشیدن اشکال بر روی یک یا هر دو دست خود، حرکات خود را دستکاری کرد تا اینکه یک حرف بزرگ تولید شد. سپس حرکت دست خود را مانور داد یا زاویه دید را تغییر داد تا حرف را به حروف کوچک تبدیل کند. اکنون، بخش دشوار است – هر گونه برداشتن یا ترسیم مجدد جوهر اصلی مجاز نیست. تغییر باید از طریق ژست یا چشم انداز ایجاد شود.
حروف ابداعی تین مین لائو به وضوح حاصل یک ذهن فوق العاده خلاق است. او حتی با برخی از نسخه‌های مورب و دست‌نویس هم آمد، البته چند تایپ‌فیس جدید با همان شکل‌ها را هم ذکر نکرد. رابطه پیچیده بین حروف بزرگ و کوچک می تواند الهام بخش طراحان استفاده از حروف تایپ باشد، و شاید یک رویکرد کاملاً جدید برای قرار دادن کلمات در صفحه – و جان بخشیدن به آنها بیان کند.
فکر می‌کنید چه حروفی برای شما سخت‌تر است؟ آیا می توانید یک الفبای کامل بسازید؟ در نظرات به ما اطلاع دهید.
بدون دیدگاه