احتمالاً شنیده‌اید که تایپوگرافی خوب نامرئی است، اما دقیق‌تر است که بگوییم تایپوگرافی خوب باعث می‌شود عمل خواندن بدون دردسر باشد.

هنگامی که چشم در امتداد یک خط متن حرکت می کند، این کار را به صورت پرش انجام می دهد که به آن ساکاد می گویند. شما حروف یا حتی کلمات را نمی خوانید، عکس های لحظه ای از قسمت هایی از کلمات را می خوانید و مغز شما آنچه را که انتظار دارد پیدا کند پر می کند. اگر مغز متعجب شود، چشمان خود را به عقب می فرستد تا بررسی کند که آیا این فرضیه درست بوده است یا خیر. تایپوگرافی خوب با ایجاد یک جریان صاف در امتداد خط، کار چشمان شما را به حداقل می رساند.

دستگاه‌های تلفن همراه چالش‌های ذاتی برای هر تایپوگراف دارند: فضا محدود است و نور محیط اغلب ضعیف است. اما با انجام تنظیمات ساده در تکنیک‌هایی که قبلاً برای وب استفاده می‌کنیم، می‌توانیم خوانایی را در دستگاه‌های تلفن همراه بهبود ببخشیم.

 

1. به خودتان فضا بدهید

برخلاف تصور عمومی، تایپوگرافی مربوط به چیدمان خطوط ریز روی صفحه نیست. تایپوگرافی عمدتاً در مورد فضای درون و اطراف آنها است.

برای درک این موضوع، فهمیدن اینکه فونت‌ها از کجا آمده‌اند کمک می‌کند: سوراخ وسط یک ‘o’ (و ‘b’، ‘c’، ‘p’، و غیره) “counter” نامیده می‌شود. ” زمانی که فونت‌ها برای استفاده در ماشین‌های چاپ اصلی از فلز حک می‌شدند، آن پیشخوان‌ها توسط یک پانچ فلزی ایجاد می‌شدند که حک می‌شد و سپس در یک صفحه رانده می‌شد. طراحان نوع اول در واقع با اشکالی کار می کردند که نباید چاپ شوند. تایپوگرافی نسبت به فضایی که قاب می کند مدیون خود حروف شکل ها است.

وقتی در مورد سلسله مراتب صحبت می کنیم، معمولاً منظور ما از

تا

و احتمالاً از

است. اما یک سلسله مراتب اضافی وجود دارد که بر جریان یک خط یا پاراگراف تأثیر می گذارد و آن سلسله مراتب فضایی است: فاصله بین حروف کمتر از فاصله بین کلمات است، فاصله بین کلمات کمتر از فاصله بین خطوط و جلو است.

برای خوانایی بهینه در تلفن همراه، توجه ویژه ای به سلسله مراتب فضایی داشته باشید، گروه بندی به سبک گشتالت کاراکترها به کلمات، خطوط و پاراگراف ها در نور طبیعی بسیار ضروری است.

 

2. اندازه گیری

را دریافت کنید

Measure طول یک خط متن است. یا، دقیق‌تر، طول ایده‌آل برای یک خط متن است، زیرا به ندرت پیش می‌آید که هر خط دقیقاً مطابقت داشته باشد.

میزان پذیرفته شده و ایده آل برای خواندن راحت حدود 65 کاراکتر است. طول فیزیکی اندازه گیری به طراحی تایپ فیس، ردیابی (به زیر مراجعه کنید) و متن دقیقی که استفاده می کنید بستگی دارد. 65 کاراکتر اول این مقاله، که در PT Serif تنظیم شده‌اند، 26.875em عرض، در Open Sans، 28.4375em، در اوبونتو، 27.3125em هستند. اگر حروف کج، حروف کوچک، یا ده ها جزئیات تایپوگرافی دیگر را اضافه کرده باشم، بیشتر متفاوت خواهد بود.

به ندرت پیش می‌آید که 65 نویسه تا لبه مرورگر دسک‌تاپ گسترش یابد، اما در اکثر دستگاه‌های تلفن همراه 65 نویسه (اگر به اندازه‌ای بزرگ نمایش داده شوند که خوانا باشد) فراتر از مرزهای مرورگر گسترش می‌یابد. در نتیجه، برای دستگاه‌های تلفن همراه مجبور هستید اندازه خود را کوچک کنید.

هیچ استاندارد پذیرفته‌شده‌ای برای اندازه‌گیری روی صفحه‌نمایش تلفن همراه وجود ندارد، با این حال به‌طور سنتی، ستون‌های باریک متن در روزنامه‌ها یا مجلات ۳۹ کاراکتر دارند. از آنجایی که این معیار ایده‌آل در طول قرن‌ها آزمایش شده است، برای تایپوگرافی موبایل به خوبی به ما کمک می‌کند.

 

3. سفت کنید، سپس سرب

را سفت کنید

پیشرو فضای بین خطوط است و وقتی خیلی محکم تنظیم شود، جهش ساکاد از انتهای یک خط به ابتدای خط بعدی دشوار می شود. وقتی خیلی شل تنظیم شود، شکاف‌های بین کلمات شروع به ردیف شدن می‌کنند و چیزی را ایجاد می‌کنند که معمولاً رودخانه‌ها نامیده می‌شوند و جریان هموار خط را قطع می‌کنند.

l–r: پیشرو ایده‌آل، خیلی تنگ، خیلی شل.

استاندارد معمول برای پیشرو حدود 1.4 میلی‌متر است، اما در تجربه من برای صفحه‌نمایش بسیار تنگ است: یکی از ویژگی‌های کلیدی یک تایپ‌فیس که به خوبی روی صفحه کار می‌کند، شمارنده‌های بزرگ است، و شمارنده‌های بزرگ به کمی سرب اضافی برای نگهداری نیاز دارند. سلسله مراتب فضایی.

با معکوس کردن این قانون، اندازه گیری کوتاهتر به پیشروی کمتری نیاز دارد. بنابراین، در حالی که احتمالاً برای سبک‌های دسک‌تاپ کمی سبک‌تر تنظیم می‌کنید، به یاد داشته باشید که آن را برای صفحه‌نمایش‌های موبایل سفت کنید.

 

4. نقطه شیرین را پیدا کنید

همه فونت ها حداقل یک نقطه شیرین دارند. ترکیبی از اندازه ای که در آن به بهترین شکل روی صفحه نمایش داده می شود، و نقطه ای که در آن ضد الایاسینگ اعمال شده در مرورگر، طراحی حروف تایپ را تا حد امکان کمتر مخدوش می کند.

نقطه شیرین معمولاً نقطه‌ای است که در آن بیشتر ضربه‌ها با شبکه پیکسل هماهنگ می‌شوند – فونت‌های پیکسل، اگر آن‌ها را به خاطر دارید، فقط زمانی کار می‌کنند که به اندازه نقطه شیرین خود باشند.

تنظیم فونت بر روی نقطه شیرین آن کنتراست بیشتری را به همراه دارد. کنتراست به‌ویژه هنگام طراحی برای تلفن همراه مهم است، زیرا ممکن است تابش خیره‌کننده را در خارج از آزمایشگاه دستگاه‌های با نور دقیق شما منحرف کند.

می‌بینید که تنظیمات جزئی در لید کردن، خطوط کامل پیکسل‌ها را از بین می‌برد. به نظر من، کنتراست برای صفحه‌نمایش‌های موبایل پیشرو است، بنابراین اگر مجبور هستید خطوط را روی پیکسل‌های کامل نگه دارید، این کار را انجام دهید.

رویکرد استاندارد برای طراحان این است که با استفاده از یک شبکه پایه، تایپ کنند، اما برای تلفن همراه باید به جای آن از x-height استفاده کنیم (ارتفاع x به معنای واقعی کلمه ارتفاع حروف کوچک است. ایکس’). ما از مطالعات خوانایی می دانیم که مغز بالای کلمات را تشخیص می دهد، نه پایین را، بنابراین برای دستیابی به یک جریان ساکاد بیشتر، باید اطمینان حاصل کنیم که بالای کاراکترهای ما با پیکسل ها هماهنگ هستند.

 

5. پارچه خود را گم نکنید

یک rag، لبه یک بلوک متن است. بیشتر مطالبی که می خوانید به چپ تراز می شوند (حداقل برای زبان های مبتنی بر لاتین) که منجر به لبه راست ناهموار می شود.

وقتی چشمان شما از یک سر خط به سر دیگر می پرند، مغز بهتر می تواند زاویه و فاصله پرش بعدی را قضاوت کند، اگر همه پرش ها ثابت باشند – آن را مانند دویدن از روی سنگ های پله در نظر بگیرید، اگر به طور مداوم از هم فاصله بگیرند، بسیار سریعتر است. به همین دلیل، لبه سمت چپ متن شما باید صاف باشد و هر خط از یک نقطه شروع شود (در مورد زبان هایی که از راست به چپ می خوانند دقیقا برعکس است).

در نتیجه شما هرگز نباید بیش از دو یا سه خط متن را در مرکز تراز کنید.

اغلب، متن توجیه می شود، به این معنی که کلمات روی خط به طور مساوی با هم فاصله دارند تا هیچ پارچه ای در هر دو طرف وجود نداشته باشد. (من گمان می‌کنم که متن توجیه‌شده مد است، زیرا طراحی واکنش‌گرا به طراحان یاد داده است که به صورت بلوک فکر کنند.) نوشتار توجیه‌شده منجر به فضای خالی ناسازگار می‌شود و در بدترین موارد منجر به چند کلمه در یک خط می‌شود که به‌طور جدی ناراحت‌کننده است. مشکل متن توجیه‌شده با اندازه‌گیری کوتاه‌تر تشدید می‌شود، بنابراین متن توجیه‌شده در تلفن همراه غیرقابل خواندن است.

l–r: تراز چپ، تراز وسط، توجیه شده.

اگر مرتب بودن واقعاً برای شما مهم است، متن را خط خط بکشید تا نرم شود، اما هرگز متن را در تلفن همراه توجیه نکنید.

متن سمت راست یک مزیت اضافی در تلفن همراه دارد: متن اغلب در موقعیت‌های حواس‌پرتی خوانده می‌شود و خوانندگان اغلب از متن دور نگاه می‌کنند — برای بررسی نام ایستگاه یا پاسخ به تماس. یک پارچه کهنه شکلی تصادفی در پایین ستون سمت راست ایجاد می کند که به چشم کمک می کند موقعیت آخر خود را با حداقل بازخوانی تغییر دهد.

 

6. کنتراست را کاهش دهید

در حالی که می‌خواهیم تضاد بین متن و پس‌زمینه را تشویق کنیم، می‌خواهیم آن را بین سطوح مختلف تایپ کاهش دهیم.

دلیل این امر این است که مغز ما اهمیت را بر اساس زمینه قضاوت می کند. عنوان‌های شما ممکن است دو یا حتی سه برابر اندازه متن اصلی شما در دسک‌تاپ باشد، و این کار می‌کند زیرا متن بیشتری روی صفحه وجود دارد. در تلفن همراه، متن بسیار کمتری قابل مشاهده است و بنابراین کنتراست اغراق آمیز می شود.

بیشتر طراحان از یک دنباله فیبوناچی برای اندازه متن استفاده می کنند. برای موبایل، نسبت ها را به سمت بالا سفت کنید تا کنتراست اندازه های نوع را کاهش دهید. به عنوان مثال، اگر از نسبت طلایی برای افزایش اندازه استفاده می کنید، در 1.618 ضرب می کنید. برای تلفن همراه، نسبت کوچکتر را بگیرید و در عوض در 1.382 ضرب کنید.