ما در دنیایی زندگی میکنیم که هر استارتآپی و سگش قول میدهند زندگی شما را از طریق طراحی تغییر دهند. با این حال، مهمترین کارهای طراحی، آنهایی هستند که بسیاری از ما حتی به سختی به آنها فکر می کنیم. در این مورد، من در مورد علائم بزرگراه صحبت می کنم.
من رانندگی نمیکنم، اما زمانی که در مکزیک کودک بودم، زیاد در جاده بودم. من تلفظ اسپانیایی خود را با خواندن همه علامتها با صدای بلند تمرین کردم که باعث ناراحتی خواهر و برادرم شد.
علاوه بر آموزش کودکان خردسال، تابلوهای بزرگراه همچنین مسئول کمک به رانندگان در تشخیص اینکه کجا میخواهند بروند، و از تصادفات جلوگیری میکنند. در ایالات متحده آمریکا، این موضوع باعث بحث بر سر حروف نوشته شده است.
همانطور که ممکن است تصور کنید، اهمیت تایپوگرافی زمانی که مردم با ماشینهای فلزی سنگین در بزرگراهی رانندگی میکنند، معنای جدیدی پیدا میکند. رانندگان گاهی اوقات فقط یک ثانیه برای تصمیم گیری فرصت دارند. اگر بتوانند علامتی را از دورتر بخوانند، یک یا دو ثانیه اضافی برای واکنش دارند.

بزرگراه گوتیک (چپ)، و کلیر ویو (راست).
چهرهای که همه درام را ایجاد میکند Clearview نام دارد و توسط دونالد طراحی شده است. میکر. او طراحی آن را در سال 1991 پس از اینکه تصمیم گرفت از تابلوهای بزرگراه در اورگان راضی نیست، شروع کرد. او با محققان دانشگاه پن ایالتی برای طراحی یک چهره جدید کار کرد، به این امید که خوانایی تابلوها را افزایش دهد.
مطالعات اولیه نشان داد که او موفق بوده است. در سال 2004، اداره بزرگراه کار او را تأیید موقت کرد. بسیاری از تابلوهای بزرگراه تغییر یا جایگزین شدند.
با این حال، مطالعات بیشتر نتوانست از نتایجی که منجر به تایید اداره بزرگراه Clearview شود، حمایت کند. در برخی موارد، مشخص شد که در واقع خوانایی علائم را کاهش می کند. برخی دیگر معتقد بودند که افزایش دید اولیه بیشتر به چیزی مربوط می شود که نشانه ها از آن ساخته شده اند تا حروف.
اداره بزرگراه از آن زمان تائید آنها را لغو کرده است، اگرچه آنها نیازی به تعویض مجدد تابلوهای جدید ندارند. فقط هیچ علامت جدیدی با Clearview وجود نخواهد داشت.
طرفداران Clearview دست کم ناامید شده اند و اعتراضات خود را اعلام کرده اند. به طور طبیعی، با زندگی انسان ها در تعادل، بحث شدید است، برای بحث در مورد حروف … همانطور که باید باشد.

بدون دیدگاه